Vir on swat in of rondom die weskus groot geword het, is die maar stryd om gewoond te raak aan die idée dat 'n mens moet bespreek om in 'n restaurant in Lambertsbaai te eet, in ons mind is daar net 10 mense in Lambertsbaai, en al is al 10 in die restaurant behoort daar nog steeds plek te wees.
Met die houding vat ons die tol grondpad (paaie) vanaf Velddrif al langs die treinspoor af op pad Lutzville to Desember laasjaar, my vriend Karl se Ingelse vrou het die Eat out op haar skoot en besluit erens tussen Laaiplek en Lambertsbaai dat ons by Isabellas gaan eet, en ons stry nie, mens stry nie met vrouens op vakansie nie, en ek stry nooit oor lekker eet nie.
Op Lambertsbaai lyk dit of ons in Johannesburg spitsverkeer ingery het, dit net GP 4 X 4's waar jy ky, en die mense by Isabellas skud net hulle kop, eerstens vir on swat dink ons kan daar aankom sonder 'n bespreking en tweedens om te se, nee hier's nie plek nie, miskien oormore, maar dan is ons lankal weg verduidelik ons, maar die mense is streng, dit is duidelik veel makliker om 'n speedcop om te koop as die mense, so toe gaan soek ons maar 'n ander plek.
Sommige slegte ondervindings vergeet mens aspris, en ek kan glad nie die restaurant se naam onthou nie, ek onthou daar was 2 ander mense wat sit en eet het, en iemand agter 'n toonbank wat so skuins op gekyk het toe ons ingekom het, dis die laaste keer in die halfuur wat ons dit uitgehou het voor ons uitgestap het, wat iemand ons bestaan herken het, ons het orals in die Eat Out gesoek, maar die restaurant was nerens te vinde nie, ek wonder nou nog hoekom nie.
Ons het toe maar deurgedruk plaas toe en gaan braai, so sonder om enige iets te verklap was ek bly Isabellas was vol en die ander restaurant ongeintreseerd, dis darm lekker so vuurtjie terwyl jy oor die rivier uitkyk.
Lekker eet
Potjie
No comments:
Post a Comment