'n Lewe met blare

Dis twee maande sedert ek op my eie blog geskryf het, en ek het toe te kenne gegee dat dit oor werk is, en dit is inderdaad so, maar daar is 'n groter rede.

So tyd terug het die dokter besluit ek moet gesonder eet, en ek het belowe ek sal julle nie verveel met stories van blare en vleis waarvan die vet afgesny is nie, of 110 maniere om vis te stoom nie, maar dit is nie so maklik om nie te skryf wat in jou kop is nie, maar dis nog moeiliker om daai soort kos te eet, en ek kry dit nog nie meer as twee keer 'n week reg nie, en blare inspireer my glad nie om te kook nie!

Wat ek wel die 2 maande geleer het is dat daar 'n paar dinge waar sonder ek nie kan klaarkom nie, een is defnitief skaap tjoppies, die ander rooiwyn, nou as dit my na 'n vroee graf gaan ly, dan is die lewe darm net te onregverdig, in elk geval, "only the good die young" so ek sal ten minste 112 word.

Ek hoop ek na my afwesigheid nog lesers oor, as daar nog is, dankie, en ek gaan my bes probeer om nie weer in 'n witvleis depressie te verval en julle afteskeep nie.

Lekker eet
Potjie